ఆకతాయి గుంట అల్లరి మానీ ... అణకువతో నిలిచి ఉన్న నన్ను చూడవా ? అసలేంటో
నీకు అంత టెక్కు.... గూబ గుయ్యమనిన్చేయ్ లా ... ఏసాలు... ఎకస్త్రాలు
ఆపవోయ్.... బుంగ మూతి నువ్వూ ! వదలని కదలని నీ చూపులతో ఇబ్బంది. పెగలని
పలకని నీ నోటి తో కస్టం . నీకు ఇది పాడి అగునా ? మిల మిల చూపులు .....
మొహమాటం లేని మాటలు కరువు ఎందుకయ్యాయో ? ఇష్టం లేదని కష్తం కలగకుండా
చేప్తవేమోనని భయం .స్పందన కరువాయే! చీకటి చెరలను విరిచే సూర్యుడు
వచ్చేలోపు మన సంగతి తెల్చేయే రాదు. ప్లీజు ...బోడి మొహమా ! ఓ నా సుగుణ
సుందరి మన ఇద్దరి మధ్య ఈ వెన్నెల విలవిలలాడి పోతుంది.గాలి కూడా ఆలోచనలో
పడింది వీళ్ళకి రోజు ఇదేం రోగమని. చుక్కల ముగ్గులా అలా అలా మెలికలు
తిరగడం కాసేపు ఆపవా ప్లీజు .... కొండపల్లి కొయ్యి బొమ్మలా తల ఊపడం ఆపి
కుదురుగా కబురులు చెప్పరాదటే !